از گذشته تا آینده | چاپ پارچه و شگفتی‌های جذاب در سفر زمان
تاریخ انتشار: ۲۲ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۷۶۴۳۰
هنر چاپ پارچه از دوران باستان تا به امروز جذابیت خود را حفظ کرده است. - اخبار بازار -
در این مقاله، به سفری در طول زمان در دنیای چاپ پارچه خواهیم پرداخت. از تاریخچه ابتدایی تاکنون، نحوه ایجاد طرح‌های منحصر به فرد و کاربردهای روزمره این هنر را بررسی می‌کنیم.
تکامل هنر چاپ پارچه
هنر چاپ پارچه دارای یک تاریخچه بسیار جذاب و پیچیده است که از گذشته تا حال به تکامل پیوسته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با گذر زمان و پیشرفت تکنولوژی، روش‌های پیشرفته‌تری برای چاپ پارچه توسعه یافت. در دوره‌های مختلف تاریخ، از جمله دوره رنسانس، چاپ پارچه به عنوان یک هنر غنی و ارزشمند شناخته شد. انواع تکنیک‌های چاپ پارچه از جمله چاپ صفحه‌ای و تراکت‌چاپی در این زمان‌ها شکل گرفت و امکان ایجاد طرح‌های پیچیده‌تر را فراهم کرد.
امروزه، با پیشرفت فناوری و به کارگیری دستگاه‌های چاپ دیجیتال با وضوح بالا، امکان چاپ طرح‌های دقیق و پیچیده بر روی پارچه به صورت سریع و با کیفیت بالا وجود دارد. این پیشرفت‌ها نشان‌دهنده استقبال از ترکیب هنر سنتی با فناوری مدرن در دنیای چاپ پارچه است.
کاربردهای چاپ پارچه در تبلیغات و بازاریابی
تبلیغات و برندسازی: چاپ پارچه به کسب‌وکارها امکان ایجاد محصولات تبلیغاتی منحصر به فرد و شخصی‌سازی ارتباط با مشتریان را می‌دهد. از پرچم ساحلی و بنرهای تبلیغاتی تا تولید لباس‌ها و لوازم شخصی با لوگو و نام برند، چاپ پارچه در تبلیغات بسیار مؤثر است.
پوشش نمایشگاه‌ها و رویدادها : پارچه‌های چاپی می‌توانند به عنوان پوشش‌های استندها، دیوارهای پشت صحنه، پاراوان‌ها و دکوراسیون نمایشگاه‌ها و رویدادهای مختلف استفاده شوند. این تبلیغات بصری جذاب، توجه مخاطبان را به خود جلب می‌کند.
پوسترها و بنرهای تبلیغاتی: چاپ پارچه به تولید پوسترهای تبلیغاتی با کیفیت بالا کمک می‌کند. از پوسترهای معلق در مکان‌های عمومی گرفته تا بنرهای تبلیغاتی در رویدادها، این محصولات تبلیغاتی دست‌خطی جذاب و دیدنی به تبلیغات می‌افزایند.
تولید لوازم تبلیغاتی مانند پارچه‌های دستمالی و کیف‌های تبلیغاتی: تولید لوازم مانند دستمال‌های تبلیغاتی با طراحی‌ها و شعارهای خاص، به افزایش شناخت برند کمک می‌کند. همچنین، کیف‌های تبلیغاتی با قابلیت ارسال پیام‌های تبلیغاتی همواره در دسترس مخاطبان خواهند بود.
استفاده از چاپ پارچه در تبلیغات به کسب‌وکارها امکان می‌دهد تا تبلیغاتی منحصر به فرد و جذاب ایجاد کرده و ارتباط مؤثرتری با مشتریان خود برقرار کنند. از تبلیغات رویدادها و نمایشگاه‌ها گرفته تا لوازم تبلیغاتی متنوع، چاپ پارچه جلوه‌ی خاصی به تبلیغات می‌بخشد.
آینده چاپ پارچه: پیشرفت‌ها و تکنولوژی‌های نوین
در دهه‌های اخیر، تکنولوژی‌های نوین به طرز چشمگیری تأثیر گذار بر صنعت چاپ پارچه شده‌اند و این هنر را به یک مرحله جدید از نوآوری و امکانات توسعه داده‌اند. آینده‌ای روشن و هیجان‌انگیز در انتظار این صنعت است که به ادغام خلاقیت هنری با دقت فناوری می‌پردازد.
1. چاپ نانو
تکنولوژی چاپ نانو به طراحان امکان می‌دهد تا با استفاده از مواد و تجهیزات بسیار کوچک، طرح‌ها و نقوشی با دقت فوق‌العاده روی پارچه ایجاد کنند. این تکنیک به ایجاد تصاویر با جزئیات بسیار ریز، رنگ‌های با شفافیت بالا و جلوه‌های واقع‌گرایانه کمک می‌کند.
2. چاپ سه‌بعدی
چاپ سه‌بعدی یکی از ابتکارات جدید در دنیای چاپ پارچه است که به طراحان امکان می‌دهد تا ساختارهای سه‌بعدی و با ارتفاع روی پارچه ایجاد کنند. این تکنیک به خلق جلوه‌ها و طرح‌های بسیار واقع‌گرایانه و خلاقانه بر روی پارچه کمک می‌کند.
3. استفاده از مواد هوشمند
مواد هوشمند به طراحان امکان می‌دهند تا پارچه‌هایی با ویژگی‌های خاص مانند تغییر رنگ با دما، تنظیم الکترونیکی روشنایی و حتی تغییر الگوهای طرح بر اساس عوامل محیطی ایجاد کنند.
4. اتصال به اینترنت اشیاء
اتصال پارچه‌ها به اینترنت اشیاء (IoT) امکاناتی چون نمایش اطلاعات در واقعیت افزوده (AR) را بر روی پارچه ایجاد می‌کند. این تکنولوژی به طراحان اجازه می‌دهد تا تجربه‌های تعاملی و جذاب‌تری برای مصرف‌کنندگان ایجاد کنند.
آینده چاپ پارچه با ورود تکنولوژی‌های نوین به عرصه‌ی هنری، جذابیت و تنوع جدیدی را به این صنعت اضافه خواهد کرد. با تکیه بر تکنیک‌های چاپ نانو، چاپ سه‌بعدی، مواد هوشمند و اتصال به IoT، طراحان قادر به ایجاد طرح‌ها و جلوه‌های منحصر به فرد و تعاملی بر روی پارچه خواهند بود.
مرکز چاپ پارچه در تهران
مجتمع چاپ و تبلیغات ترسیم، با تیم حرفه‌ای و خلاق خود، در دنیای چاپ پارچه فعالیت می‌کند. از طراحی‌های متنوع تا تولید محصولات با کیفیت، ترسیم فرصتی را ارائه می‌دهد تا مشتریان به تجربه‌ای جذاب از چاپ پارچه دست یابند. با دانش فنی و تکنولوژی‌های پیشرفته، تضمین می‌کند که محصولات با بالاترین استانداردها تولید می‌شوند. اگر به دنبال تبلیغاتی منحصر به فرد و محصولات دوام‌دار هستید، مجتمع ترسیم آماده‌ست تا به شما در این مسیر همراهی کند و شما را به تجربه‌ای منحصر به فرد از چاپ پارچه دعوت کند. همچنین، مزیت قابل توجهی که توسط مجموعه ترسیم ارائه می‌شود، توانایی قبول سفارش‌های آنلاین است که به شما این امکان را می‌دهد که به راحتی و با سرعت سفارش‌های خود را ثبت کنید و از خدمات حرفه‌ای بهره‌برید.
"این مطلب تبلیغاتی است"
منبع: تسنیم
کلیدواژه: منحصر به فرد بر روی پارچه چاپ پارچه ایجاد کنند پارچه ها طرح ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۷۶۴۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درآمد میلیون دلاری شبکه‌های ماهواره‌ای از سینمای ایران! چرا و چگونه؟!
اینکه پرفروش‌ترین فیلم‌های یک سال اخیر سینمای ایران، همگی، کارزارهای تبلیغاتی خود را خارج از تلویزیون و به خصوص در شبکه‌های ماهواره‌ای دنبال کرده‌اند، نکاتی نگران‌کننده و حتی ناامیدکننده را به ذهن می‌آورد که موارد متعددی را از حیف‌ومیل و خروج ارز و البته از همه مهم‌تر کاهش مرجعیت رسانه‌ای تلویزیون شامل می‌شود.
به گزارش ایسنا، به نقل از روزنامه شهروند، یکی از نقاط قوت مدیریت سینمای ایران در این چند وقت اخیر فروش هزار یا به روایتی دقیق‌تر هزار و ٢٠٠میلیارد تومانی سینمای ایران در نزدیک به یک سال اخیر عنوان شده است. دستاوردی رکوردشکن و نویدبخش که البته با توجه به حقایقی که در ارتباط با این آمار رسانه‌ای شده، سوالات و تردیدهایی را نیز در فضای سینمای ایران به وجود آورده است، به‌خصوص از این نظر که این دستاورد آماری متعلق به تمامیت سینمای ایران در اکران یک سال اخیر نبوده و تنها و تنها به درصدی از فیلم‌های روی پرده تعلق دارد. بگذارید اینگونه بگوییم که از مجموع فروش هزار و ٢٠٠میلیارد تومانی سینمای ایران در سال گذشته بیش از یک‌میلیارد تومان مربوط به هفت فیلم «فسیل»، «هتل»، «تمساح خونی»، «هاوایی»، «شهر هرت»، «ویلای ساحلی» و «بچه‌زرنگ» بوده و در نقطه مقابل نیز نزدیک به ٦٠ فیلم دیگری که روی پرده آمده‌اند، روی هم کمتر از ٢٠٠میلیارد تومان فروخته‌اند، یعنی پرفروش‌ترین فیلم‌های یک سال اخیر سینمای ایران -البته اگر «بچه‌زرنگ» را از فهرست خارج کنیم- ٦ فیلم کمدی هستند. فیلم‌هایی که البته در نگاهی دقیق‌تر، علاوه بر کمدی‌بودن از یک نظر دیگر نیز با هم مشابهت و پیوند دارند: تبلیغات خارج از تلویزیون، به خصوص در شبکه‌های ماهواره‌ای!
این مطلب با نگاه به این وجه از پیوند ٦ فیلم پرفروش سینمای ایران در یک سال گذشته به رشته تحریر درآمده است.
اینکه پرفروش‌ترین فیلم‌های یک سال اخیر سینمای ایران، همگی، کارزارهای تبلیغاتی خود را خارج از تلویزیون و به خصوص در شبکه‌های ماهواره‌ای دنبال کرده‌اند، نکاتی نگران‌کننده و حتی ناامیدکننده را به ذهن می‌آورد که موارد متعددی را از حیف‌ومیل و خروج ارز و البته از همه مهم‌تر کاهش مرجعیت رسانه‌ای تلویزیون شامل می‌شود.
در واقع این واقعیت که تمام ٦ فیلم پرفروش سال گذشته، فیلم‌هایی هستند که تبلیغات‌شان از شبکه‌های ماهواره‌ای پخش شده؛ چه از نظر آماری و چه از منظر شرایطی که منجر به این وضع شده و البته پیامدهایی که این اتفاق می‌تواند به دنبال داشته باشد، به نحو طعنه‌آمیزی آزاردهنده و البته در عین حال، آموزنده است و نشان می‌دهد که سیاست‌های نسنجیده شماری از مدیران میانی فرهنگ چگونه می‌تواند سیاست‌های عمومی فرهنگ کشور را دچار اختلال و خدشه کند.
آمار و ارقام ترسناک
داده‌هایی که درباره تبلیغات فیلم‌های سینمایی ایرانی در شبکه‌های ماهواره‌ای منتشر شده، عجیب و ترسناک هستند:
سال گذشته کارگردان فیلم «فصل ماهی سفید» گفته بود که «رسانه‌های خارجی هفته‌ای ۵ تا ۱۵هزار دلار برای تبلیغ فیلم‌های ایرانی می‌گیرند.» این فیلمساز البته بلافاصله یکی از فیلم‌های روی پرده را مثال زده بود که مبلغ گزافی -حدود ۲۵۰هزار دلار- داده و تمام باکس تبلیغات آن شبکه‌های ماهواره‌ای را برای فیلمش گرفته، تا با تبلیغ تمام‌وقت، هم فروش بالای فیلمش را تضمین کند و هم اینکه فرصت تبلیغ برای فیلم‌های رقیب باقی نگذارد.
داده‌های ترسناک در این زمینه ادامه دارند: «چندی پیش یک خبرگزاری نوشته بود که سال گذشته سینمای ایران بیش از صدمیلیارد تومان تنها به یکی از شبکه‌های ماهواره‌ای تبلیغ‌بگیر داده، به این معنا که تنها برای امری غیرضروری مانند تبلیغ فیلم که در شرایط درست در داخل کشور باکیفیت‌تر و بهتر هم می‌تواند انجام گیرد، رقمی تقریبا معادل یک‌ونیم میلیون دلار ارز از کشور خارج شده است.
یک حساب‌وکتاب ساده
سال گذشته یکی از روزنامه‌ها از قول یکی از مدیران بازاریابی شبکه‌های ماهواره‌ای نقل کرده بود که «برای پخش تیزر یک‌ماهه فیلم‌ها که شامل ٢٤٠ نوبت طی ٣٠ روز می‌شود، مبلغ ١٠هزار دلار دریافت می‌شود. برای پکیج ٥٤٠ نوبت پخش یک دقیقه‌ای برای تبلیغ آثار هم صاحبان آثار باید بین ٦٠ تا ٨٠هزار دلار کنار بگذارند.»
حالا در شرایطی که سال گذشته بالای ۱۰ فیلم تنها در شبکه جم تبلیغ داشتند -آن هم نه یکبار و ١٠ بار، بلکه به طرز مشمئزکننده‌ای بیشتر از هزار بار- و این وضع همین حالا هم برای فیلم‌های «تمساح خونی»، «بی‌بدن» و «سال گربه» ادامه دارد؛ با یک حساب سرانگشتی می‌توان متوجه شد که سینمای ایران تنها در یک سال گذشته برای تبلیغات فیلم‌ها چقدر هزینه کرده است!
آغاز ماجرا
اما اینکه چه شد که تبلیغات آثار سینمایی سر از شبکه‌های ماهواره‌ای درآورد، باید به روزهایی برگشت که تلویزیون که زمانی به محصولات فرهنگی روی خوش نشان می‌داد و به تریبونی برای بهتر دیده‌شدن آثار سینمایی تبدیل شده بود، تغییر رویه داد و شروع کرد به مقاومت مقابل پخش تبلیغات سینمایی و انداختن انواع و اقسام سنگ‌های مختلف پیش‌پای محصولات سینمایی که از این میان می‌توان از سختگیری‌های فراوان تا ممیزی‌های مستقل سازمان صداوسیما فراتر از آنچه وزارت ارشاد مصوب کرده، اشاره کرد.
این موارد که نارضایتی‌های بسیاری را موجب شدند، کم‌کم کنداکتور تلویزیون را خالی از تبلیغات محصولات سینمایی کردند و در ادامه نیز با قواعد و مقرراتی جدید از قبیل لزوم انجام ممیزی‌هایی عجیب و جدید صاحبان آثار را به سمت شبکه‌های ماهواره‌ای کوچ دادند.
چندی پیش سعید خانی، پخش‌کننده سینما و تهیه‌کننده آثاری مانند «من»، «دوزیست»، «حرفه‌ای» و «سال گربه» در این زمینه گفته بود که «مشکل اینجاست که شماری از مدیران تلویزیون درک درستی از محصول فرهنگی ندارند و در نتیجه نمی‌توانند ارتباط خوبی با سینما برقرار کنند. همه ما در یک کشور زندگی می‌کنیم و این طبیعی است که حق داشته باشیم سینما به تلویزیون کمک کند. اما متاسفانه چنین نگاهی در سازمان صداوسیما وجود ندارد و چنین می‌شود که حتی فیلمی مانند «دسته دختران» هم که یک فیلم ارزشی و دفاع مقدسی و در راستای سیاست‌های تلویزیون است، از تیزر بی‌بهره می‌ماند. اتفاقی که البته یک زمانی کاملا برعکس بود، ولی حالا دیگر آن نگاه کلان در مدیران تلویزیون وجود ندارد.»
چرا تلویزیون نه؟!
اما در شرایطی که تقریبا تک‌تک صاحبان فیلم‌ها به لزوم جلوگیری از خروج ارز از کشور واقفند و در عین حال، به تازگی نیز از موضع‌گیری شدید دولت و به خصوص عباس محمدیان، مدیرکل دفتر تبلیغات ارشاد، مبنی بر لزوم مقابله با پدیده خروج ارز و سرمایه از کشور و البته برخورد با فیلم‌های تبلیغ‌شده در ماهواره آگاهی یافته‌اند؛ پس چرا فیلمسازان و صاحبان فیلم‌ها چنین تصمیمی می‌گیرند و تبلیغ فیلم‌شان را به ماهواره‌ها می‌دهند؟
شماری از سینماگران به تازگی در پاسخ به این پرسش، از کاهش ضریب نفوذ تلویزیون و کاهش شمار مخاطبان این رسانه به عنوان یکی از دلایل این امر نام برده‌اند. این همان چیزی است که چندی پیش رئیس مرکز تحقیقات صداوسیما هم گفته بود که دیگر نمی‌توانیم انتظار مخاطبان ۸۰ و ۹۰درصدی داشته باشیم.
نکته دیگری که در این میان وجود دارد، عدم صرفه مالی تبلیغات در تلویزیون است. به گزارش ایدنا، رسانه جامع تبلیغات تجاری ایران، تا قبل از ریاست پیمان جبلی، صداوسیما بین ۴۰۰ تا ۸۰۰ تیزر تبلیغاتی را به فیلم‌های سینمایی اختصاص می‌داد که نوعی یارانه به کالاهای فرهنگی بود، اما در دوره جدید صداوسیما این معادله برعکس شده و تنها ۱۰ تا ۱۵ تیزر تبلیغاتی به فیلم‌ها اختصاص داده می‌شود و سازندگان باید هزینه تبلیغات بیشتر را پرداخت کنند.
امیرحسین علم‌الهدی، یکی از مدیران فرهنگی دولت‌های گذشته و کارشناس اقتصاد سینما، با اشاره به اینکه «دلیل رجوع صاحبان آثار سینمایی به تبلیغات ماهواره‌ای کاهش ضریب نفوذ تلویزیون است که البته این هم تنها در مورد ۴۰درصد از سینمای ایران صدق می‌کند و روی ۶۰درصد باقی فیلم‌ها تاثیر چندانی ندارد»، می‌گوید: «علاوه بر این، تبلیغات در تلویزیون بر اساس اعداد و ارقام صرف مالی چندانی برای سازندگان آثار ندارد، بنابراین آنها ترجیح می‌دهند تبلیغ کارشان را با هزینه‌ای کمتر انجام دهند. البته در حال حاضر عدد دقیقی از میزان پول دریافتی تلویزیون بابت پخش تیزر ندارم، اما آخرین رقمی که در ذهنم هست، این استدلال را به من می‌دهد که تبلیغ فیلم در تلویزیون شاید به‌صرفه نباشد.»
حرف آخر
نتیجه این تصمیم مقرون‌به‌صرفه نبودن تبلیغات در تلویزیون برای فیلم‌های سینمای ایران و کوچ تبلیغات سینمایی به ماهواره‌هاست که همان‌طور که گفته شد باعث خروج یک‌ونیم میلیون دلار ارز شده و این پرسش را در شماری از خبرگزاری‌ها به وجود آورده است که «با ادامه این روند، آیا غیر از این است که سود رکوردشکنی‌های سینمای ایران بیش از اینکه به نفع سینما یا حتی تلویزیون ایران تمام شود، به جیب یکسری ماهواره‌ها ریخته می‌شود؟»
واقعا آیا رواست که سرمایه‌های کشور اینگونه از کشور خارج شود؟ آیا نباید کاری کرد و به خصوص نهادهای نظارتی نباید تلویزیون را وادار کنند در این راستا گامی بردارد؟!
انتهای پیام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است